„Miliardy za minuty”: linia szybkiej kolei południowo-zachodniej szansą na oszczędności dla rządu?

Przez Benjamin Moisset

Opublikowano dnia 27 czerwca 2025 r. o godzinie 9:00 , zaktualizowano 27 czerwca 2025, godz. 10:25

Subskrybuj Google News

Czas czytania: 3 min.

To jeden z największych projektów kolejowych w Europie… z budżetem odpowiadającym ambicjom: koszt dwóch nowych linii kolei dużych prędkości (LGV), które mają połączyć Bordeaux z Tuluzą w 2032 r. i z Dax w 2037 r ., szacuje się w rzeczywistości na 14 miliardów euro – z czego 5,6 miliarda pokryje państwo, tj. równowartość rocznego budżetu Ministerstwa Kultury. Tak więc w czasie, gdy premier François Bayrou będzie oceniał „każde wydane euro”, aby ocenić ich konieczność, koszt LGV mógłby zostać dokładnie zbadany.

Przeczytaj także

Bilet Nocny pociąg gwiżdże po raz drugi

A wątpliwości zaczęły wkradać się na południowy zachód. Christophe Huau, dyrektor agencji SNCF odpowiedzialnej za projekt, próbował nawet uspokoić w czwartek 26 czerwca. „Mamy wszystkie fundusze, których potrzebujemy, aby iść naprzód w zaplanowanym tempie” i „dostosujemy się do decyzji władz publicznych” – oświadczył. Oświadczenia te pojawiają się dwa tygodnie po ujawnieniu wewnętrznej notatki Bercy przez „L'Humanité”, w której uznano , że „możliwe jest ponowne zbadanie” projektów takich jak ten, aby zaoszczędzić pieniądze. W rozmowie z AFP ministerstwo po prostu podkreśliło, że „żaden dokument roboczy nie ma wartości arbitrażowej”.

Kontekst poszukiwania oszczędności jest jednak bardzo sprzyjający ponownej ocenie. François Bayrou obiecał przedstawić w lipcu plan przywrócenia równowagi finansów publicznych, którego celem jest zaoszczędzenie 40 mld euro w celu zmniejszenia deficytu. Koszt linii kolei dużych prędkości na południowym zachodzie wynoszący 5,6 mld euro mógłby go wówczas zainteresować. Zwłaszcza że szacunek ten jest a priori niedoszacowany: został sporządzony „w celach informacyjnych” w 2020 r., przed ostatnimi latami inflacji.

Z pewnością dlatego minister planowania regionalnego, François Rebsamen, jako pierwszy ponownie zbadał kopię tych linii dużych prędkości. Zaprosił pod koniec maja W Hôtel de Roquelaure trzech przeciwników projektu, wybranych urzędników z Żyrondy – burmistrz Bernos-Beaulac, Jacqueline Lartigue; burmistrz Saint-Médard-d'Eyrans, Christian Tamarelle; i posłanka MoDem Sophie Mette. Po tym spotkaniu ta ostatnia opisała je w mediach społecznościowych jako „nowe wsparcie” w prośbie o dalsze badanie, szczególnie budżetowe, które zamierza przedłożyć premierowi.

Regionalna Rada Gospodarcza, Społeczna i Środowiskowa (CESER) Nowej Akwitanii już zażądała „aktualizacji kosztów projektu, ponieważ można je było skorygować w górę” w świetle inflacji. Organ konsultacyjny powołał się również na raport Trybunału Obrachunkowego z 23 października 2014 r., w którym stwierdzono, że linie dużych prędkości są „niezrównoważone” z perspektywy budżetowej: „Koszty linii dużych prędkości często odbiegają od szacunków”, napisała wówczas instytucja.

Przeczytaj także